Sint-janskruid
De kleine gaatjes kunnen kleine depressies helpen voorkomen.
De Franse naam van Sint-Janskruid, Millepertuis, komt uit het Oudfrans en betekent duizend gaten, omdat de bladeren ervan lijken doorboord te zijn door een groot aantal kleine openingen. Sint-Janskruid wordt al heel lang in de geneeskunde gebruikt en is algemeen bekend om zijn antidepressieve werking. Het heeft vele kwaliteiten en een bewezen positief effect op de moraal.
Geperforeerd St. Janskruid: 1000 gaatjes en meer dan 40 namen
St. Janskruid heeft vele namen. De bekendste daarvan is Sint-Janskruid, waarvan de bloeitijd rond 24 juni valt, de datum van Sint-Jansdag. Het staat ook bekend als feeëngras, doorboord gras, gras met duizend deugden, gras met duizend gaten, advocaat van de duivel en zelfs zenuwarnica, omdat therapeutische observatie de heilzame werking heeft aangetoond bij de nasleep van trauma aan zenuwuiteinden en het zenuwstelsel in het algemeen.
Hoe herken je sint-janskruid?
Sint-Janskruid, waarvan de officiële naam Hypericum Perforatum is, is een vaste plant van de Hypericaceae-familie die tussen 25 en 100 cm hoog wordt. De ondergrondse stam is houtachtig en de bovengrondse stam heeft twee uitstekende flanken. De bladeren, die elliptisch of lijnvormig kunnen zijn, hebben een blad dat doorboord is met talrijke doorschijnende klieren die essentiële olie bevatten: de beroemde "mille trous" in het oude Frans waaraan Sint-Janskruid zijn naam te danken heeft. De bloemen zijn helder geel en de vruchten zijn eivormige capsules, langer dan de bloemkelk.
Waar groeit Sint-Janskruid?
Sint-Janskruid is een wilde plant die heliofiel is, dat wil zeggen dat het veel zonlicht nodig heeft om te groeien. Het is ook kalkhoudend, wat betekent dat het de voorkeur geeft aan kalkrijke grond en geen zure grond kan verdragen. Sint-Janskruid is dus bang voor schaduw en vochtigheid. Daarom geeft het de voorkeur aan zonnige weiden, bermen en bosranden. En dat, waar het ook groeit: in Europa, Azië, Noord-Afrika en Noord-Amerika.
Een eeuwenoud middel
Het medicinale gebruik van Sint-Janskruid is waarschijnlijk al duizenden jaren oud, maar het gedocumenteerde gebruik ervan gaat terug tot het begin van de christelijke jaartelling. Dioscorides, een Griekse arts en botanicus die leefde van 20 tot 40 na Christus, beveelde het aan in zijn recepten. Later, in de Middeleeuwen, werd Sint-Janskruid geassocieerd met witte magie. Het zou kwellende geesten kunnen verjagen, vandaar de bijnaam Duivelsklauw. Sint-Janskruid werd in 1818 opgenomen in de Franse farmacopee en wordt tegenwoordig veel gebruikt bij zenuwinzinkingen.
Wat zijn de voordelen van
Sint-Janskruid?
Sint Janskruid draagt bij tot het fysieke en morele welzijn. De hele bloeiende plant bevat bestanddelen die een stemmingsverbeterende werking hebben, met een positief effect op de moraal. Deze actie lijkt verband te houden met nafthodianthrones, zoals hypericine en pseudohypericine, en met floroglucinolen, zoals hyperforine. Het werkingsmechanisme van Sint-janskruid op de gemoedstoestand is nog niet bekend, maar de antidepressieve effecten ervan zijn wel aangetoond.
Het standpunt van de WHO
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) erkent het gebruik van oraal Sint-Janskruid bij de behandeling van "lichte tot matige depressies" als "klinisch vastgesteld". Het erkent als "traditioneel" het plaatselijk gebruik van sint-janskruid voor de behandeling van "snijwonden, irritaties, kleine brandwonden" en virale huidinfecties.